مرحله اول عملیات که تمام می شود، آزاد باش می دهند و یک جعبه کمپوت گیلاس؛ خنک ، عین یک تکه یخ . انگار گنج پیدا کرده باشیم توی این گرما.

از راه نرسیده، می گوید«می خواین از مهمونتون پذیرایی کنین؟»

می گویم « چشمت به این کمپوتا افتاده؟ اینا صاحاب دارن. نداشته باشن هم خودمون بلدیم چی کارشون کنیم .»

چند دقیقه می نشیند.تحویلش نمی گیریم،می رود.

علی که می آید تو ، عرق از سر و رویش می بارد. یک کمپوت می دهم دستش.

می گویم «یه نفر اومده بود ، لاغر مردنی. کمپوت می خواست بهش ندادیم. خیلی پر رو بود. »

می گوید «همین که الان از این جا رفت بیرون؟ یه دست هم نداشت؟ »

می گویم « آره . همین»

می گوید « خاک ! حاج حسین بود .»

            سلام برشهدا

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: