غم دوریت روی صورت غمگینم

یه خنده ی بغض آلود نقاشی کرده بود و نگاه عمیقم

به قاب عکس روی دیوار

عمق تنهایی هام رو جار میزد

پنجره ی رو به ساحل رو باز کردم

غروب دلگیر سکوت خونه رو آزار دهنده تر می کرد

چشم هام اشک می ریخت

و دوریت شادی رو از قلبم جارو می کرد

بارون شروع به باریدن کرد

وسکوت هم مثل قلبم شکست

اون لحظه بود که فهمیدم هر چیزی شکستنیه

دیروز قلب من...

فردا غرور تو...